Edhe pse shqiptarët ndajnë isogloss leksik me greqishten, gjuhët gjermanike, dhe në një masë më të vogël me balto-sllave, fjalori i shqipes është mjaft i dallueshëm. Në vitin 1995, Taylor, Ringe dhe Warnow, duke përdorur teknika sasiore gjuhësore, gjetën se shqipja duket që përbën një "nëngrup me gjuhët gjermanike". Megjithatë, ata argumentuan se ky fakt nuk është i rëndësishëm, pasi shqipja ka humbur shumë nga fjalori dhe morfologjia e saj origjinale, dhe kështu kjo "lidhje që duket e ngushtë me gjuhët gjermanike mbështetet vetëm në disa ngjashmëri leksikore - pothuajse asnjë dëshmi fare"[54]
Një analizë më e thellë e fjalorit, megjithatë, tregon se kjo mund të jetë pasojë e një dominimi të tejzgjatur të latinishtes të zonave bregdetare dhe të thjeshtë të vendit, dhe jo dëshmi e mjedisit origjinal ku u formua gjuha shqipe. Për shembull, fjala për 'peshk' është huazuar nga latinishtja, por jo fjala për "gushat", e cila është vendase. Indigjenët janë gjithashtu fjalët për "anije", "trap", "lundrim", "raft detar" dhe disa emra të llojeve të peshkut, por jo fjalët për "vela", "radhë" dhe "port" objekte që kanë të bëjnë me vetë navigacion dhe një pjesë të madhe të faunës së detit. Kjo më tepër tregon se proto-shqiptarët u larguan nga zonat bregdetare në kohë të hershme (ndoshta pas pushtimit latin të rajonit) duke humbur kështu pjesë të mëdha (ose shumica) të leksikut të mjedisit detar. Një fenomen i ngjashëm mund të vërehet me terma bujqësorë. Ndërsa fjalët për "tokën e punueshme", "misri", "gruri", "drithërat", "vreshtin", "zgjedha", "korrja", "mbarështimi i gjedhëve" etj janë lindje, fjalët për "lërim" 'fermë' dhe 'fermeri', praktikat bujqësore dhe disa mjete të korrjes janë të huaja. Kjo, përsëri, tregon për kontakt të ngushtë me gjuhët dhe njerëzit e tjerë, në vend që të sigurojë dëshmi për një Urheimat të mundshëm.[nevojitet citimi]
FULL Fjalor I Integruar Shqip Ne 5 Gjuhe
Libri më i vjetër i njohur shqiptar i shtypur, Meshari, u shkrua në vitin 1555 nga Gjon Buzuku, një klerik katolik. Në 1635, Frang Bardhi shkroi fjalorin e parë latinisht-shqip. Besohet se shkolla e parë shqipe është hapur nga françeskanët në vitin 1638 në Pllanë.
Një nga fjalorët më të hershëm të gjuhës shqipe u shkrua në vitin 1693, i cili ishte një dorëshkrim i gjuhës italiane i shkruar nga kapiten i detit malazez Julije Balović Pratichae Schrivaneschae dhe përmban një fjalor shumëgjuhësh me qindra fjalë të përdorura më shpesh në jetën e përditshme në italisht, Slavo-Illiririsht , Greqisht, shqipe dhe turke.[80]
Një hap tjetër për njehsimin e gjuhës letrare shqipe, bëri Komisia Letrare Shqipe, që u mblodh në Shkodër në vitin 1916. Komisioni nënvizoi si detyrë themelore lëvrimin e gjuhës letrare shqipe dhe zhvillimin e letërsisë shqiptare. Ky komision gjuhëtarësh e shkrimtarësh, krijuar nën pushtim-administrimin austro-hungarez, për të ndihmuar në formimin e një gjuhe letrare të përbashkët përmes afrimit të dy varianteve letrare në përdorim, vlerësoi të adaptojë idiomën gego-jugore të Elbasanit[33], si një urë në mes toskërishtes dhe gegërishtes dhe përcaktoi disa rregulla për drejtshkrimin e tij, të cilat ndikuan në njësimin e shqipes së shkruar.
Megjithatë, studimet shkencore për gjuhën shqipe, si dhe për shumë gjuhë të tjera, nisën pas lindjes së gjuhësisë historike-krahasuese nga mesi i shekullit XIX. Një nga themeluesit e kësaj gjuhësie, dijetari gjerman Franz Bopp, arriti të provonte që në vitin 1854, se shqipja bënte pjesë në familjen e gjuhëve indoevropiane dhe se zinte një vend të veçantë në këtë familje gjuhësore. Pas tij, studiues të tjerë, si G. Meyer, H. Pedersen, N. Jokli, studiuan aspekte të ndryshme të leksikut dhe të strukturës gramatikore të gjuhës shqipe. G. Meyer do të hartonte që në vitin 1891 një Fjalor etimologjik të Gjuhës shqipe (Etymologisches Wörterbuch der albanesischen Sprache, Strasburg 1891), i pari fjalor i këtij lloji për shqipen. Përveç këtyre, një varg i madh gjuhëtarësh të huaj, si F. Miclosich, G. Weigand, C. Tagliavini, St. Man, E. Hamp, A. Desnickaja, H. Ölberg, H. Mihaescu, W. Fredler, O. Bucholtz, M. Huld, G. B. Pellegrini, etj. kanë dhënë kontribute të shënuara për studimin e historisë së gjuhës shqipe, të problemeve që lidhen me prejardhjen e saj, me etimologjinë, fonetikën dhe gramatikën historike, si edhe në studimin e gjendjes së sotme të shqipes.
Gjatë kësaj periudhe, gjuhësia shqiptare zgjidhi edhe problemin e gjuhës shqipe letrare kombëtare, të njësuar me çështjet teorike të së cilës është marrë veçanërisht prof. Androkli Kostallari. Në kuadrin e punës që është bërë në fushën e gjuhësisë normative dhe të kulturës së gjuhës, janë hartuar dhe një numër i madh fjalorësh terminologjikë për degë të ndryshme të shkencës e të teknikës.
Ekziston një qasje e re studimore që tregon origjinën e lashtë te gjuhes duke përdorur së bashku logjikën, filozofinë dhe etimologjinë. Pionieri në këtë qasje të re është Petro Zheji i cili përfundoi punën e tij unike me librin e tij të fundit "Roli mesianik i shqipes" botuar në vitin 2015. Ai prezanton një mënyrë të re të klasifikimit të gjuhëve, në semantike dhe simbolike. Ai mendon se gjuha e vetme simbolike e mbijetuar është gjuha shqipe, me ane te simboleve te gjuhes shqipe ne mund të copëtojmë secilen fjale te cdo gjuhe dhe të gjejmë kuptimin e saj motivues në të. Për të demonstruar teorinë e tij ai merr 863 shembuj në shumë gjuhë: Kineze, Sanskritishte, Anglishte, Rusishte, Hindishte, Turqishte, Greqishte, Latinishte, Hebraishte, Gjermanishte, proto-gjermanishte, italishte, japoneze, indonezishte dhe persishte. Rrënjët primordiale të gjuhës shqipe u mbuluan edhe në librin e tij "Libri i aforizmave" i botuar në vitin 2012.[89]
Nëse dëshironi të merrni pjesë në një kurs shqip C1, duhet të keni ndjekur kurset e nivelit B. Në nivelin C1, fjalori juaj do të zgjerohet gjerësisht dhe ndjenja juaj për gjuhën do të trajnohet në mënyrë që të merrni pjesë lehtësisht në jetën e përditshme dhe në jetën tuaj profesionale.
Metodologjia e mësimdhënies së një kursi të gjuhës shqipe C1 është e orientuar drejt ndërveprimit dhe të orientuar drejt nxënësit. Kjo do të thotë se ka një fokus në përdorimin e gjuhës si me gojë ashtu edhe me shkrim. Për këtë arsye, forma të mësimdhënies si lojërat me role, puna në grup ose prezantimet janë integruar shumë në procesin e mësimdhënies. Përmbajtja mësimore ndjek objektivat e kompetencës të Kornizës së Përbashkët Evropiane të Referencës (CEFR).
Përmes kësaj tematike nxënësi përdor njohuritë e marra për kulturën dhe historinë shqiptare, duke integruar dhe duke e parë Shqipërinë dhe shqiptarët si gjithë historitë dhe kulturat në botë.
Gjuha arabe është një nga gjuhët më të lashta në botë. Ajo veçohet me fjalor shumë të pasur të fjalëve, aspekte të panumërta të letërsisë, rrjedhshmëri në shqiptim dhe qartësi në tingëllimin e shkronjave
Mendoj se edhe filozofinë e fjalorit të Elezit e gjykoni me njëanshmëri. Ndoshta pa qëllim të keq, po vetëm për të imponuar pikëpamjet tuaja, përpiqeni ta ridikulizoni në mënyrë të maskuar me stërhollimet që bëni me sinonimet e fjalës BEBE. Edhe ky ridikulizim i fshehur bie në kontradiktë me vlerësimet tuaja të larta për Fjalorin. Filozofia e Fjalorit të Elezit nuk më gjan se është zëvendësimi i çdo fjale të huaj me çdo fjalë shqipe, por ai bën apel për pastrimin e pasurimin e gjuhës shqipe dhe për mbrojtjen e saj. Këtë unë e shoh shumë pozitive. 2ff7e9595c
Comments